سیل یا آب‌بند چیست؟

سیل‌ها یا آب‌بندها از اجزای حیاتی در صنایع مختلف هستند که برای جلوگیری از نشت سیالات و گازها در تجهیزات دوار مانند فن‌ها، پمپ‌ها، کمپرسورها و توربین‌ها به کار می‌روند. یکی از روش‌های موجود برای افزایش کارآیی سیل‌ها و جلوگیری از نشت سیالات، استفاده از تزریق نیتروژن به داخل سیل است.

 نیتروژن به عنوان یک گاز خنثی و غیرخورنده، می‌تواند محیطی ایمن و پرفشار ایجاد کند که مانع از ورود آلاینده‌ها به داخل سیستم شده و از طرفی دیگر از نشت سیالات داخلی محفظه پرفشار به خارج از فن های سانتریفیوژ جلوگیری ‌کند. فن‌های سانتریفیوژ در صنایع مختلف به عنوان تجهیزاتی حیاتی برای جابجایی هوا، گازها و مواد مختلف استفاده می‌شوند. این فن‌ها به دلیل توانایی بالا در ایجاد فشارهای مختلف و حجم‌ زیاد جریان، در کاربردهای صنعتی از جمله صنایع نفت و گاز، پتروشیمی، نیروگاه‌ها، و کارخانه‌های فولاد و سیمان به کار گرفته می‌شوند.

یکی از چالش‌های مهم در طراحی و بهره‌برداری از این فن‌ها، جلوگیری از نشت سیال خطرناک به داخل یا خارج از سیستم است به نحوی که بتوانند به طور مداوم تحت شرایط عملکردی متفاوت عمل کرده و از بروز خطرات ناشی از نشت سیال‌های اشتعال پذیر و سمی جلوگیری کنند. تزریق نیتروژن به سیل‌ها به عنوان یک راهکار بهینه برای افزایش کارایی و عمر سیل‌ها مورد توجه قرار گرفته است.

 

۱. اصول عملکرد سیل‌های با تزریق نیتروژن

سیل‌های با تزریق نیتروژن به گونه‌ای طراحی شده‌اند که جریان نیتروژن به صورت پیوسته یا دوره‌ای به فضای بین اجزا وشیارهای موجود در آب‌بند تزریق می‌شود. این گاز به عنوان یک لایه محافظ و پرفشار عمل کرده و از ورود هوا، گرد و غبار، رطوبت و دیگر آلاینده‌ها به داخل سیستم جلوگیری می‌کند و از طرف دیگر از خروج و نشت سیال کاری از داخل سیستم به خارج نیز جلوگیری می کند. از آنجایی که نیتروژن یک گاز بی‌اثر است، در واکنش‌های شیمیایی درگیر نمی‌شود و از ایجاد خوردگی و اکسیداسیون در قطعات داخلی فن ممانعت می‌کند.

در این سیستم‌ها، به منظور ایجاد اطمینان، نیتروژن با فشاری اندکی بالاتر از حداکثر فشار داخلی فن تزریق می‌شود تا بتواند اختلاف فشاری مناسبی ایجاد کند که مانع از نشت سیالات به بیرون شود. طراحی و تنظیم مناسب فشار تزریق نیتروژن از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا اگر فشار تزریق بیش از حد بالا باشد، ممکن است به سیل‌ها و ساختار آن‌ها آسیب بزند و اگر فشار کمتر از حد لازم باشد، کارایی سیل کاهش می‌یابد.

 

۲. نقش سیل‌های با تزریق نیتروژن در فن‌ها

فن‌ها به ویژه در صنایع حساس نیازمند سیل‌هایی هستند که بتوانند به طور مداوم تحت شرایط سخت دما و فشار کار کنند. سیل‌های  معمولی به مرور زمان ممکن است دچار فرسایش شده و کارایی خود را از دست بدهند که این امر باعث نشت گازها یا مایعات به داخل یا خارج از سیستم می‌شود. استفاده از سیل‌های با تزریق نیتروژن در فن‌ها به دلایل زیر توصیه می‌شود:

1.    جلوگیری از نشت

  تزریق نیتروژن در سیل‌ها باعث ایجاد یک فشار مثبت در فضای بین سیل و اجزای دیگر می‌شود که از نشت سیالات داخلی به بیرون جلوگیری می‌کند. این امر به ویژه در صنایع نفت و گاز که سیال ‌عملکردی در آن‌ها معمولا سیال‌های خورنده، سمی و اشتعال‌پذیر هستند و نشت مواد می‌تواند خسارات جبران‌ناپذیری ایجاد کند، از اهمیت بالایی برخوردار است.

2.    کاهش خوردگی

 نیتروژن به عنوان یک گاز بی‌اثر از تماس اکسیژن با اجزای داخلی و فلزی جلوگیری می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود که خطر خوردگی و اکسیداسیون در فن‌ها و سیل‌ها کاهش یابد و عمر مفید آنها افزایش پیدا کند.

3.    افزایش عمر سیل

 با استفاده از نیتروژن در سیل‌ها و ایجاد فضای پرفشار حائل میان شفت در حال چرخش و اجزای داخلی سیل، فرسایش مکانیکی و شیمیایی قطعات کاهش می‌یابد. این امر باعث می‌شود که نیاز به تعویض و تعمیرات مکرر سیل‌ها کاهش یابد و بهبود در عملکرد کلی فن و سیستم‌های وابسته حاصل شود.

 

۳. انواع سیل‌های مورد استفاده در فن‌ها با تزریق نیتروژن

سیل‌هایی که با تزریق نیتروژن در فن‌ها استفاده می‌شوند، می‌توانند از انواع مختلفی باشند. برخی از این سیل‌ها شامل موارد زیر هستند:

1.    سیل‌های مکانیکی (Mechanical Seals)

سیل‌های مکانیکی از رایج‌ترین نوع سیل‌ها در فن‌ها و تجهیزات چرخشی هستند. این سیل‌ها از دو سطح سخت تشکیل شده‌اند که یکی به شفت فن و در حال حرکت و دیگری به بدنه متصل و ثابت است. در این نوع سیل‌ها، نیتروژن به فضای بین سطوح سیل تزریق می‌شود و به عنوان یک لایه محافظ عمل می‌کند. این نوع سیل‌ها به دلیل افزایش ایمنی و کاهش خطر نشت در صنایع حساس مانند پتروشیمی و نیروگاه‌ها استفاده می‌شوند. فشار نیتروژن بین دو سیل به گونه‌ای تنظیم می‌شود که فشار خارجی نتواند وارد سیستم شود.

 

2.    سیل‌های هزارتویی (Labyrinth Seals)

سیل‌های هزارتویی یا لابیرنت دارای طراحی پیچیده‌ای از مجموعه‌ای از شیارها هستند که جریان سیالات و گازها را محدود می‌کند. در این نوع سیل‌ها، تزریق نیتروژن به داخل شیارها و مجاری، مانع از عبور و نشت سیال می‌شود. سیل‌های هزارتویی به دلیل ساختار ساده و قابلیت اطمینان بالا، به خصوص در سیستم‌های با سرعت بالا، بسیار محبوب هستند.

 

3.    سیل‌های گاز خشک (Dry Gas Seals)

این سیل‌ها برای جلوگیری از نشت تحت فشار و سرعت بالا استفاده می‌شوند. این سیل‌ها ازگاز خشک بدون روان‌کننده‌های مایع استفاده می‌کنند و مزایای متعددی نظیر قابلیت اطمینان و نگهداری و ... دارند. اصول عملیات این سیل‌ها نیز بر اساس اصل حفظ یک لایه نازک گاز بین سطوح دوار و ثابت سیل است که این لایه معمولاً توسط خود گاز فرآیند با فشار از سمت گاز نیتروژن ایجاد می‌شود.

 

۴. طراحی و ملاحظات فنی

طراحی مناسب سیل‌های با تزریق نیتروژن برای فن‌ها نیازمند در نظر گرفتن چندین عامل فنی است. برخی از مهم‌ترین ملاحظات فنی در طراحی این سیل‌ها شامل موارد زیر است:

1-   انتخاب مواد مناسب

مواد استفاده شده برای ساخت سیل‌ها باید دارای مقاومت بالا در برابر دما، فشار و سایش باشند. مواد معمولی شامل فولاد ضدزنگ و آلیاژهای مقاوم به حرارت هستند. این مواد باید توانایی تحمل تزریق نیتروژن با فشار بالا و تماس با سیالات خورنده را داشته باشند؛ همچنین با توجه به حساسیت‌های موجود در محل استفاده شده از تجهیز مجهز به سیل، استفاده از مواد ضدجرقه(Anti-spark) می‌تواند کمک کننده باشد.

2-   سیستم‌های کنترل

میزان فشار نیتروژن تزریق شده به داخل سیل‌ها باید به دقت تنظیم شود. فشار نیتروژن باید به گونه‌ای باشد که اختلاف فشار کافی بین داخل و خارج سیل ایجاد شود تا از نشت جلوگیری شود. در عین حال، باید از افزایش بیش از حد فشار که ممکن است باعث آسیب به سیل‌ها شود، جلوگیری شود. طراحی سیل‌های با تزریق نیتروژن باید شامل سیستم‌های کنترل خودکار باشد که بتوانند فشار و دبی نیتروژن تزریق‌شده را کنترل کنند. استفاده از سنسورها و تجهیزات کنترلی پیشرفته، این امکان را فراهم می‌کند که عملکرد سیل‌ها به طور پیوسته نظارت شده و در صورت بروز مشکل، اقدامات اصلاحی به سرعت انجام شود.

3-   نگهداری و تعمیرات

یکی از عوامل کلیدی در افزایش عمر مفید سیل‌ها، نگهداری و تعمیرات دوره‌ای است. سیل‌های با تزریق نیتروژن به دلیل تماس کمتر با آلاینده‌ها و مواد خورنده، نیاز به تعمیرات کمتری دارند. با این حال، باید به طور منظم بررسی و در صورت نیاز تعویض شوند.

 طراحی سیل‌های با تزریق نیتروژن باید شامل سیستم‌های کنترل خودکار باشد که بتوانند فشار و دبی نیتروژن تزریق‌شده را کنترل کنند. استفاده از سنسورها و تجهیزات کنترلی پیشرفته، این امکان را فراهم می‌کند که عملکرد سیل‌ها به طور پیوسته نظارت شده و در صورت بروز مشکل، اقدامات اصلاحی به سرعت انجام شود.

 

۵. مزایا و چالش‌های استفاده از نیتروژن در سیل‌ها

مزایا:

1.    جلوگیری از نشت و آلایندگی

 استفاده از نیتروژن در سیل‌ها باعث کاهش احتمال نشت مواد خطرناک به محیط می‌شود و از آلودگی‌های زیست‌محیطی و آسیب‌های جانی و مادی جلوگیری می‌کند.

2.    افزایش طول عمر تجهیزات

 نیتروژن به عنوان یک محیط بی‌اثر، از خوردگی و فرسایش جلوگیری می‌کند که منجر به افزایش عمر مفید فن‌ها و دیگر تجهیزات می‌شود.

3.    کاهش نیاز به تعمیرات

 با کاهش تماس سیل‌ها با اکسیژن و آلاینده‌ها، نیاز به تعمیرات و تعویض سیل‌ها کاهش پیدا می‌کند.

چالش‌ها:

1.    هزینه‌های اولیه

 نصب سیستم‌های تزریق نیتروژن ممکن است هزینه‌بر باشد و نیاز به سرمایه‌گذاری اولیه قابل توجه داشته باشد.

2.    نیاز به کنترل دقیق

فشار و دبی نیتروژن باید به دقت کنترل شود تا از بروز مشکلات در عملکرد سیل‌ها جلوگیری شود.

 

 

نتیجه‌گیری

طراحی سیل‌های با تزریق نیتروژن به عنوان یکی از تکنولوژی‌های موثر در جلوگیری از نشت و افزایش کارایی تجهیزات چرخشی مانند فن‌ها مورد توجه قرار گرفته است. این سیل‌ها به دلیل مزایای فراوان از جمله کاهش خطرات زیست‌محیطی، افزایش طول عمر تجهیزات و کاهش نیاز به تعمیرات، به ویژه در صنایع حساس توصیه می‌شوند. با این حال، برای دستیابی به بهترین کارایی، نیاز به طراحی و تنظیم دقیق این سیستم‌ها وجود دارد.

 

تهیه شده توسط دپارتمان تحقیق و توسعه